Produkcja herbaty

Jak wygląda produkcja herbaty? Poznaj kilka najważniejszych etapów!

Fot. Pixabay

Thea sinensis – nazewnictwo wg Karola Linneusza /1707-1778/

Camellia sinensis – nazwa wprowadzona przez uczonego George Watt /1878-1954/

Obie nazwy obecnie są uznawane, jednak ta druga jest używana częściej.

Camellia sinensis – zimozielona roślina z rodziny kamelii, osiąga wysokość 3-4,5 metra. Liście o długości około 5 cm mają podłużny kształt, blaszka liściowa jest ostro zakończona, brzeg lekko postrzępiony. Mają lśniącą ciemnozieloną barwę. Jak wszystkie rośliny z rodziny kameliowatych, tak i krzew herbaciany pokrywa się białymi kwiatami przypominającymi kwiaty jaśminu.

Najcenniejsze na krzewie herbacianym są najmłodsze najświeższe pączki oraz towarzyszące im pierwsze i drugie listki /od wierzchołka pędu-gałązki/.

Camellia sinensis rośnie głównie w Chinach, Japonii, Tajwanie, Afryce i na Ceylonie.

Najkorzystniejsze warunki rozwoju krzewów herbaty to temperatura w przedziale 10-30 stopni C, 2-2,5 metra deszczu rocznie.

Najlepsze odmiany herbat pochodzą z upraw na wysokości ponad 1200 m. n.p.m.

Taka wysokość w połączeniu z dużą wilgotnością daje pożądane wolne tempo wzrostu, przez co herbata zyskuje na jakości.

Przed długi czas rośliny herbaciane rozmnażano z nasion, obecnie stosuje się metody wegetatywne (sadzonki czy przeszczepy-odkłady). Sadzonki ze szkółki herbacianej przesadza się na plantację. Przez dwa lata rosną do wysokości 2 metrów. Następnie są przycinane do wysokości 30cm. Kolejne zabiegi mają na celu utrzymanie wysokości krzewów do około 1 m. Zrywanie „komercyjne” rozpoczyna się po około trzech latach.

Rośliny herbaciane mogą wzrastać przez cały rok, w niektórych rejonach wyróżnia się okres wegetacji utajonej i okres rozrostu. Liście zrywane są, gdy roślina wypuszcza młode pędy – tzw. flesze.

Tylko odpowiednio przeszkolone osoby mogą zostać dopuszczone do zrywania listków herbaty. Specjalna technika, doświadczenie i precyzja gwarantują właściwy zbiór najmłodszych listków, które są przenoszone w wiklinowych koszach. Kształt koszy, sposób mocowania do pleców, podobnie jak strój zbieraczek to cechy indywidualne poszczególnych regionów herbacianych.

Obróbka liści Camellia sinensis rozpoczyna się procesem odparowania wody (więdnięcie).  W świeżym liściu zawartość wilgoci wynosi ok. 80%, po wysuszeniu spada do 10%. Aby uniknąć działania światła słonecznego, proces ten odbywa się w zacienionym miejscu.

Następnie liście są zwijane w celu zmiękczenia i przygotowania do następnego etapu obróbki. Otrzymujemy w ten sposób różne kształty. Im mocniej zwinięty liść tym napar herbaciany jest intensywniejszy.

Kolejny etap to utlenianie liści (fermentacja). W wyniku tego procesu liście zmieniają zabarwienie z zielonego na ciemny z odcieniem granatu, brązu.

Proces ten trwa od kilku do kilkunastu godzin.

Następnie liście są suszone strumieniem gorącego powietrza w specjalnych komorach, gdzie powoli wytracają resztę wilgoci.

Kolejnym etapem jest sortowanie liści ze względu na wielkość. Przesypuje się je przez system sit o różnych wymiarach.

Po zważeniu liście są pakowane w specjalne skrzynie drewniane i transportowane do odbiorcy.